Bhavesh's Tryst

પ્રોજેક્ટર -ડૉ. કૌશિક ચૌધરી

સેક્સ- એક અનંત મૃગજળ, ભક્તિ- એક અનંત સેક્સ વિષ્ણુનું સ્ટેજ

સની લીયોનીને બાળપણમાં ભજન- કીર્તનમાં રસ હતો, પણ મોટી થઈને તે દુનિયાભરમાં એક સિમ્બોલ બની જે મહાત્મા ગાંધીએ ૧૬ વર્ષની ઉંમરે પત્ની સાથે સેક્સ માણવા પિતાને મરણ પથારીએ છોડી દીધેલા તે આગળ જઈને દુનિયાભરમાં આધ્યાત્મિક સિમ્બોલ બન્યા હતા.
 

ગયા અંકમાં આપણે જોયું કે, મનુષ્ય એ વિષ્ણુનું સ્ટેજ બ્રહ્માંડ છે અને વિષ્ણુના સ્ટેજના સાત પરિમાણો માનવ શરીરમાં સાત ચક્રો સાથે જોડાયેલા છે. હવે જે વાત ગયા અંકમાં બાકી રહી ગયેલી એ તે કે વિષ્ણુ સ્ટેજના બ્રહ્માંડમાં સાતેય પરિમાણો બે વિભાગમાં વહેંચાયેલા હતા પરંતુ, જીવનની ઉત્ક્રાંતિ મનુષ્ય સુધી પહોંચી ત્યાં સુધીમાં જીવન સ્ત્રી અને પુરુષ એમ બે શરીરોમાં વહેંચાઈ ગયેલું. આમ, વિષ્ણુના સ્ટેજના બે વિભાગોમાંથી માનવ શરીરમાં એક જ વિભાગ અભિવ્યક્ત થયો અને સામેનો બીજો વિભાગ તે શરીરમાં કામ કરતા અર્ધજાગ્રત મનની શક્તિમાં વિખેરાઈ ગયો. જો વિષ્ણુ સ્ટેજના ચિત્રમાં બતાવેલા વિભાગોમાં ડાબી બાજુનો અર્ધો વિભાગ અભિવ્યક્ત થાય તો સ્ત્રીનું શરીર બને કારણ કે તેનું પહેલું પરિમાણ અંતર્ગામી છે જે સ્ત્રીની યોનિ રૃપે અભિવ્યક્ત થાય છે. તેનું ચોથુ પરિમાણ બહીર્ગામી છે જે સ્ત્રીના સ્તન તરીકે અને પાંચમુ ચક્ર અંતર્ગામી હોઈ સ્ત્રીના તીણા અવાજ સ્વરૃપે અભિવ્યક્ત થાય છે. આ સંબંધમાં ચિત્રમાંનો જમણો વિભાગ સ્ત્રી શરીરના અર્ધજાગ્રત મનની શક્તિ તરીકે કામ કરે છે. આ રીતે ચિત્રમાંનો જમણી બાજુનો વિભાગ અભિવ્યક્ત થાય તો પુરુષનું શરીર બને છે અને ડાબી બાજુની વિભાગ પુરુષના અર્ધજાગ્રત મનની શક્તિ તરીકે કાર્ય કરે છે. આ પુરુષ શરીરમાં પહેલું પરિમાણ બહિર્ગામી હોઈ શિશ્નરુપે અભિવ્યક્ત થાય છે તથા ચોથુ ચક્ર અંતર્ગામી હોઈ પુરુષમાં સ્તન અલ્પ વિકસીત રહે છે. પાંચમા ચક્રની બહીર્ગામી પ્રકૃતિ પુરુષના ઘેેેરા અવાજ અને દાઢી- મૂછો માટે જવાબદાર હોય છે. આમ, સ્ત્રીનો અભિવ્યક્ત વિભાગ એ પુરુષના શરીરનો બિનઅભિવ્યક્ત વિભાગ છે અને પુરુષનો અભિવ્યક્ત વિભાગ સ્ત્રીના શરીરનો બિનઅભિવ્યક્ત વિભાગ છે. આમ, સ્ત્રી અને પુરુષના સાતેય ચક્રોની પ્રકૃતિ એકબીજાથી વિરુદ્ધ હોય છે જે વિષ્ણુના સ્ટેજના વિરુદ્ધ પ્રકૃતિ ધરાવતા વિભાગોના કારણે છે.
આ કારણે જ્યારે સ્ત્રી અને પુરુષ એકબીજાની સામે આવે છે ત્યારે તેમના સાતેય ચક્રોની વિરુદ્ધ પ્રકૃતિ એકબીજાથી આકર્ષાય છે. પરંતુ જે સૌથી મોટું રહસ્ય છે તે એ કે અસલમાં સ્ત્રી અને પુરુષ એકબીજાથી નથી આકર્ષાતા. તેઓ પોતાના જ શરીરના પેલા બિનઅભિવ્યક્ત વિભાગથી આકર્ષાય છે. હા, જ્યારે કોઈ સ્ત્રી પુરુષની સામે આવે છે ત્યારે તે સ્ત્રીના ચક્રોમાંથી નીકળતા તરંગોમાં પુરુષોના બિન અભિવ્યક્ત વિભાગોને સક્રિય કરી દે છે. કારણ કે સ્ત્રીના ચક્રોમાંથી નીકળતા તરંગો પુરુષના બિન અભિવ્યક્ત વિભાગોને સક્રિય કરી દે છે. કારણ કે સ્ત્રના ચક્રો એ પુરુષનો બિનઅભિવ્યક્ત વભાગ છે. આમ, પુરુષ શરીરમાં સક્રિય બનેલો એ બિનઅભિવ્યક્ત વિભાગ જ પુરુષના અભિવ્યક્ત વિભાગને એકબીજામાં ભળી તટસ્થ ઊર્જા બનવા આકર્ષે છેય આમ, સેક્સની આખી ક્રિયા પુરુષના જ શરીરમાં આ બે વિભાગો વચ્ચે થાય છે. આ જ રીતે સ્ત્રીના શરીરમાં પણ સેક્સની ક્રિયા તેના જ બે વિભાગો વચ્ચે થાય છે. આ જ કારણ છે કે એકાંતમાં પણ જ્યારે પુરુષ કોઈ સ્ત્રી કે સ્ત્રી પુરુષ વચ્ચે વિચારે છે ત્યારે તે વિચારમાત્રથી તેનો બિનઅભિવ્યક્ત વિભાગ સક્રિય થઈ જાય છે અને જનનેન્દ્રિયને ઉત્તેજન આપતા જ શરીરના બે વિભાગોની વિરુદ્ધ પ્રકૃતિઓનું મિલન શરુ થઈ જાય છે જેને આપણે હસ્તમૈથુન કહીએ છીએ. આ જ રીતે જ્યારે સ્ત્રી અને પુરુષ પરસ્પર સેક્સની ક્રિયા કરે ત્યારે સેક્સની ક્રિયા તે બંને શરીરોમાં સ્વતંત્ર રીતે જ થાય છે. શરીરો તો માત્ર જનીન અંગોનેે ઘસીને ઉત્તેજના આપવા માટેની એક સપાટી જ પૂરી પાડે છે. આમ જો આપણે સેક્સને બે આત્માઓનું મિલન ગણતા હોઈએ તો અસલમાં સેક્સ માટે વિરોધી લીંગના શરીરની કોઈ જરૃર નથી. ઉપરથી શરીર તો સેક્સની ક્રિયામાં એક અવરોધ છે અને એ કેવી રીતે સેક્સને અવરોધે છે તે જ સેક્સ વિશેનું બીજું સૌથી મોટું રહસ્ય છે.
પુરુષ અને સ્ત્રી જ્યારે એકબીજાથી આ સાત પરીમાણોમાં આકર્ષાય છે ત્યારે તેમને વિરોધી પ્રકૃતિઓનું મિલન કરી એક તટસ્થ ઊર્જા બની જવાનું મન થાય છે પરંતુ તેઓ આમ કરવા જાય છે ત્યારે તેમનું મિલન તો શરીરોની મારફતે જ શક્ય બને છે અને અહીં શરુ થાય છે સેક્સની સૌથી મોટી મર્યાદા. પુરુષ અને સ્ત્રીને થઈ રહેલું આકર્ષણ સાત પરીમાણોમાં છે જ્યારે તેમના મિલનનું એકમાત્ર સાધન એવું તેમનું શરીર ત્રણ પરીમાણોમાં છે. આથી સેક્સની ક્રિયા દરમિયાન તેમને એવો અહેસાસ થાય છે કે જાણે તેમનું શરીર તેમને તેમના પ્રિય પાત્રથી મળતા રોકી રહ્યું ચે. તેઓ ઘણી કોશિષ કરે છે તે શરીરનો અવરોધ હટાવીને સામે વાળી વ્યક્તિના સાથે સાતેય પરીમાણોમાં એક થઈ જવાની પરંતુ તેઓ શરીરના એ ત્રણ પરિમાણોથી આગળ નથી જઈ શકતા અને અંતે પોતાના જનનેન્દ્રિય અંગોને ઘસીને ચરમસીમાનો અનુભવ કરી લઈ શાંત થવા માગે છે. આવું જ્યારે વારંવાર બને છે ત્યારે મનુષ્ય તેના પ્રિય પાત્રથી છેતરાયો હોવાનું અનુભવે છે. સેક્સના આ સત્યની જાણ ન હોવાથી ઘણીવાર પુરુષો કે સ્ત્રીઓ લગ્નેત્તર સંબંધો તરફ વળે છે. કદાચ બીજી વ્યક્તિ સાથેના સેક્સમાં તેમને સંતૃપ્તતા મળશે પરંતુ આવો કોઈ પુરુષ દુનિયાની સુંદરમાં સુંદર હીરોઈન સાથે પણ સેક્સ માણવા જાય છે ત્યારે તેની મુલાકાત ફરીથી એ જ ચરબી, પ્રોટીન અને કાર્બોહાઇડ્રેટથી બનેલા ચામડાથી થાય છે અને તે ચામડાને અથડાઈને અતૃપ્ત જ પાછો ફરે છે. આમ, સેક્સ એ પૃથ્વી પરનું ક્યારેય ખતમ ન થવાવાળું મૃગજળ છે જે તમને સતત મિલન માટે લલચાવે છે પરંતુ ક્યારેય તે સંપૂર્ણ મિલનને પૂરું પાડતું નથી. તે આવા ક્યારેય સમાપ્ત ન થવાવાળા મિલન પાછળ દોડાવી દોડાવીને મનુષ્યને અંતે ખતમ કરી દે છે.
તો પછી સ્ત્રી અને પુરુષના સંપૂર્ણ મિલનનો રસ્તો કયો ? જવાબ છે સંગીત. સંગીત ભક્તિનું સાધન છે. સંગીતના સાત સૂરો શરીરના સાત ચક્રો સાથે જોડાયેલા છે. સ્વરોની વિવિધ ગોઠવણથી નીકળતું સંગીત વિવિધ ચક્રોને ઉત્તેજિત કરવાનું કાર્ય કરે છે. ભારતીય શાસ્ત્રીય સંગીતનો પાયો એના ઉપર જ ટકેલો છે. શાસ્ત્રીય સંગીત આધ્યાત્મની સાધના સાથે સંકળાયેલું હોવાથી બે ભ્રમરોની વચ્ચે આવેલા છઠ્ઠા ચક્રને જાગૃત કરવાનું લક્ષ્ય ધરાવે છે. જ્યારે પશ્ચિમી સંગીત મોટે ભાગે આવેગ અને કામુકતાને ઉત્તેજીત કરતા પ્રથમ ચક્રને જાગૃત કરે છે. ક્રિષ્નના રાધા સાથેના દિવ્ય પ્રેમનો અર્થ જે લોકો ન સમજ્યા હોય તે આજે સમજી લે તેમનો પ્રેમ એટલે દિવ્ય હતો કે તેમનું મિલન શરીર અને ઇન્દ્રિયોથી થતું અધૂરું મિલન નહોતું તેમનું મિલન સાતેય પરિમાણોમાં થતું અને તે મિલન માટેનું સાધન હતો ક્રિષ્નની મુરલીમાંથી નીકળતા મધુર સ્વરો જે બંનેના ચક્રોને એક પછી એક ઉત્તેજીત કરી અને સાતમા ચક્રમાં તેમનું સંપૂર્ણ મિલન કરાવતા. આ કારણે રાધા અને ક્રિષ્ન વચ્ચેનો ભેદ ભૂલાઈ જતો. કારણ કે સ્ત્રી અને પુરુષના બંને વિભાગોના સંપૂર્ણ મિલનથી જ મનુષ્ય તટસ્થ પિંડ સ્વરૃપમાં રૃપાંતરિત થઈ શકે છે અને એ જ મોક્ષ છે. રાધાકૃષ્ણનો આ દિવ્ય પ્રેમ જ ભક્તિ છે અને આવી ભક્તિ દ્વારા મોક્ષ મેળવવા જ પતિ- પત્ની વચ્ચેનો લગ્ન સંબંધ અમલમાં મૂકાયો હતો. આ કારણે જ રુક્મણિ અને ક્રિષ્નના સ્થાને રાધા-ક્રિષ્નની મૂર્તિઓને એક આદર્શ તરીકે મંદિરોમાં સ્થાપવામાં આવી હતી. આમ, ભક્તિમાં થતું મિલન કે ભક્તિ દ્વારા થતા સેક્સ અનંત છે કારણ કે તેમાં શરીરનો અવરોધ નથી ભક્તિ જ મોક્ષનું સાધન છે.
આમ, વિરુદ્ધ પ્રકૃતિ ધરાવતા બે વિભાગો આપણા બધાના શરીરમાં છે અને સંસારમાં સ્ત્રી અને પુરુષો પણ ચારેય બાજુ છે. આથી તટસ્થ ઊર્જાનો એક પિંડ બની જવાની બ્રહ્માંડની નૈસર્ગિક ઇચ્છાના કારણે સ્ત્રી પુરુષનું પરસ્પર મિલન માટનું આકર્ષણ તો રહેવાનું જ. પરંતુ સવાલ એ છે કે તે મિલન આપણે ક્યા માર્ગથી કરીએ છીએ ? શરીરથી જ જે વારંવાર મિલન કરવા જાય છે તે સની લીઓનીના માર્ગે સરકી જાય છે અને જે સંગીત દ્વારા ભક્તિના માર્ગને પકડે છે તે સીધો ગાંધી તરફ જાય છે. એક નિરંતન અસંતૃપ્તા. બાકી જગત નિર્દોષ છે. જે આજે સની લીઓની છે તે ક્યારેક ગાંધી બનશે જ. કારણ કે જે આજે ગાંધી બન્યા છે તે પણ ક્યારેક સની લીઓની હતા.

posted by Bhavesh Jhaveri  # 2:59 PM